مشکلات جوانان در قرآن و روایات
ريشه‏ يابى تكبر
صفت رذيله تكبر مانند ساير رذايل اخلاقى، ريشه‏ هايى دارد كه بايد آنها را جستجو كرد و دقيقا شناخت، در غير اين صورت ريشه‏كن كردن اين صفت رذيله غير ممكن است.
بعضى از بزرگان مانند مرحوم <فيض كاشانى‏» در <المحجة البيضاء» چهار ريشه براى <تكبر» ذكر كرده است: عجب، كينه، حسد و ريا.
او معتقد است تكبر درونى ريشه ‏اش«عجب‏» - خود بزرگ‏بينى - است، اين خود بزرگ‏بينى سبب می‏شود ...


كه خود را برتر از آنها بداند و بر آنها فخرفروشى كند و ريشه‏هاى ديگرى دارد كه يكى از آنها <كينه‏» است كه نسبت‏به شخص خاصى پيدا مى‏كند و همين امر سبب مى‏شود كه امتيازات واقعى يا پندارى خود را به رخ او بكشد، و ديگر <حسد» است كه سبب بروز اين رذيله اخلاقى مى‏گردد و ديگرى <رياكارى‏» است كه سبب مى‏شود شخص رياكار امتيازات خود را به ديگران ارائه دهد.
اين ريشه‏هاى چهارگانه، ريشه‏هاى اصلى تكبر را تشكيل مى‏دهد.
ولى ظاهر اين است كه ريشه‏ها منحصر به اين چهار صفت نيست، بلكه امور ديگرى نيز مى‏تواند ريشه تكبر گردد.